Το Λεβεντοπανηγύρι Τ’ Άη-Συμιού (2-3 Φεβρουαρίου)

Γεμάτη ευλάβεια ήταν ανέκαθεν στις καρδιές των Μεσολογγιτών η μνήμη του Συμεών του Θεοδόχου, που η εκκλησία μας τιμά στις 3 Φεβρουαρίου.
Πάντοτε ανήμερα της γιορτής και μέσα στο καταχείμωνο οι Μεσολογγίτες πήγαιναν οικογενειακά στο ιστορικό μοναστήρι του για το προσκύνημά τους. Ημέρα μεγάλης αργίας η γιορτή του.

 Το Φεβρουάριο του1824 είχε αράξει στο Μεσολόγγι το μπρίκι «Άννα» με πολύτιμα για την επαναστατημένη πόλη εφόδια, προϊόντα των μόχθων και των φροντίδων του Λόρδου Βύρωνος. Κι όμως ψυχή δεν βρισκόταν για τη μεταφορά τους σε υπόστεγο. Ήταν εκτεθειμένα στην παραλία και κινδύνευαν από τη βροχή. Ούτε η αγάπη των ντόπιων προς το Βύρωνα ούτε και η σπουδαιότητα των εφοδίων προθυμοποιούν τους Μεσολογγίτες να τα προστατεύσουν. Έχουν τη γιορτή τους.

Θυμωμένος ο Βύρων ανασκουμπώθηκε και άρχισε μόνος του να μεταφέρει τα κιβώτια. Και τότε εκδηλώθηκε το ελληνικό φιλότιμο. Σε λίγες μόνο στιγμές τα κιβώτια με τα εφόδια είχαν τραβηχτεί από εκεί και είχαν ασφαλιστεί.

 Πρόκειται για το χειμωνιάτικο πανηγύρι που γιορτάζεται στις 2 και 3 Φεβρουαρίου, γιορτή της Υπαπαντής του Κυρίου και του Αγίου Συμεών και αποτελεί συνέχεια του πανηγυριού των Μεσολογγιτών στα χρόνια της σκλαβιάς. (Από το βιβλίο του Αριστείδη Ξ. Καβάγια: Μεσολογγίτικη Λαογραφία «Στο πανηγύρι τ’ Αη- Συμιού - Με το νταούλι και με το ζουρνά» Μεσολόγγι 2005)