Μίμης Λυμπεράκης

Ο Δημήτριος (Μίμης) Λιμπεράκης, γόνος παλιάς μεσολογγίτικης οικογένειας, γεννήθηκε το 1880 και πέθανε το 1967  στο Μεσολόγγι. Τελείωσε το τετρατάξιο τότε Γυμνάσιο και γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, χωρίς όμως να συνεχίσει τις σπουδές του.

  Έχοντας μεγάλη οικονομική άνεση, ταξιδεύει από τα νεανικά του χρόνια στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Μιλάει τα ιταλικά και τα γαλλικά και διαβάζει αγγλικά και γερμανικά. Τα πρώτα βήματά του στα Γράμματα, με ποιήματα και «ρυθμισμένες πρόζες», όπως τις έλεγε, τα έκανε στις τοπικές εφημερίδες: Ανεξάρτητος το 1899, Μικρά Εφημερίς το 1900, Ακαρνανία το 1901, υπογράφοντας με το ψευδώνυμο «Fingal» ( που ήταν ο θρυλικός ήρωας και πολεμιστής της Ιρλανδίας).

 
Από το 1901 μέχρι και το 1912 εμφανίζεται σε περιοδικά της Αθήνας, του Πειραιά, της Πόλης και της Αλεξάνδρειας, όπως Το Περιοδικόν μας, του Γεράσιμου Βώκου, η Ζωή της Πόλης, του Απόστολου Μελαχρινού, ο Ακρίτας του Σωτήρη Σκίπη, η Ηγησώ, ο Παν του Αρίστου Καμπάνη και τα Γράμματα της Αλεξάνδρειας.  Στα περιοδικά αυτά δημοσίευσε ποιήματα, μικρές πρόζες, αισθητικές μελέτες καθώς και κριτικές και μεταφράσεις από Μαλλαρμέ, Βερλαίν, Σουίνμπερν, Ουίτμαν, Έντγκαρ Πόε και Γητς. Ως τόπος παραγωγής αναφέρεται τις περισσότερες φορές το Μεσολόγγι. Δύο πεζά: «Ηρωική Συμφωνία» και «Κιάρο ντι λούνα» δηλαδή Υπό το σεληνόφως, τα έγραψε το 1903 στην Κέρκυρα και το ποίημα «Ενδυμίων» το 1910 στη Ρώμη.

  Το 1934 εκδίδεται στην Αθήνα η ποιητική συλλογή «Παιδικοί Ύμνοι», με 15 ποιήματα, σε 15 μόνο αντίτυπα: «μονάχα για τους εκλεκτούς», θα υπαινιχτεί ο Κοσμάς Πολίτης στην EROICA του, στην οποία ο Λιμπεράκης αναγνωρίζεται κάτω από το πρόσωπο του αρχαιολάτρη και ωραιολάτρη κυρίου Κλήμη.

  Ακολουθεί δεύτερο κενό 25 χρόνων  και το 1961 δημοσιεύονται στο Ρουμελιώτικο Ημερολόγιο του Δ. Σταμέλου τα ποιήματα «Φιλενάδες» και «Κουρσάρικο» μαζί με βιογραφικό σημείωμα γραμμένο από τον Χρήστο Καλαντζή.

  Μετά το θάνατό του δημοσιεύτηκε στη Νέα Εστία, το Νοέμβριο του 1968, το ποίημα «Στους πύργους της Αγγλίας τα Μεγάλα Όργανα», ένα από τα  ποιήματα που μαγνητοφωνήθηκαν από το Δημήτρη Μαλακάση και τον Τάκη Παναγόπουλο σε επίσκεψή τους στον τυφλό πλέον Λιμπεράκη.

                                                 ΠΑΙΔΙΚΟΙ ΥΜΝΟΙ

 Ερημικός περπατητής το δρόμο έχω πάρει

            που η νιότη μου εχάρηκε με όλους  τους καιρούς

        των καραβιών αγνάντευα το διάβα στο κανάλι

                   και η ζωή των ταξιδιών μου μάγευε τους λογισμούς.

(4^ο ποίημα)